dinsdag 23 augustus 2011

Wisconsin >> Chicago

Onderweg naar Wisconsin hebben we in een echt Diner gegeten, dat is een soort wegrestaurantje dat eruit ziet als een trailer zonder wielen, met binnen echt een fifties interieur, allemaal foto's van James Dean en oude Cadillacs! Geniaal dus, maar het eten was best wel vies, ik had gelukkig een wrap, die konden ze niet verpesten gnagna :p De B&B in Wisconsin bleek niet te zijn wat het was, het was een soort motel maar wat 'sjieker' dan de motels die er verder langs de weg waren. Het zag eruit als een voor jaren tachtig- en plattelandsbegrippen sjiek hotel en het was heul depri. Tegenover het hotel hebben we gegeten in een restaurant waar het eten nou ook niet echt denderend was, dus dat was wel even minder. Gelukkig was de tour bij de huizen van Frank Lloyd Wright wel heel leuk :) ik had eerder gezegd dat hij van hele donkere en depri kleuren hield maar bij deze huizen was dat niet zo, ze waren juist heel licht en mooi enzo. Misschien komt het omdat de huizen die ik eerder had gezien eerder waren ontworpen dan de huizen die we nu gezien hebben. Supermooi uitzicht steeds vanuit alle huizen, echt the middle of nowhere, dat wel. Het viel me heel erg op dat Minnesota, Wisconsin en Illinois heel erg van elkaar verschilden qua landschap en ook de gebouwen. Ik had niet echt verwacht dat dat zo zou zijn! Wisconsin heeft met Illinois wel het meest wisselvallige weer, en het stuk van Wisconsin waar we doorheen zijn gereden en hebben geslapen was ook niet echt een mooi en 'gezellig' stuk, eerder deprimerend. Maar misschien komt dat omdat het het platteland was en niet de stad. Gelukkig zit ik in een redelijk grote stad dus ik hoop dat het daar niet zo depri is :)

Zondag zijn we aangekomen in Chicago, bij een hotel dat volgensmij het oudste van Chicago is (uit 1927, voor Amerikaanse begrippen heel oud). Echt een Home Alone Hotel, klein beetje zoals het NY Plaza hotel waar dat jongetje logeert als hij de verkeerde vlucht heeft gepakt! Veel kroonluchters, piccolo's en goud en marmer. Gisteren hebben we een Architectural River Cruise gedaan, echt heel leuk,  waarin we van alle gebouwen langs de Chicago rivier allemaal info kregen over wie het gebouwd had en wanneer, waaronder de Sears Tower. De Sears Tower is een beetje het Empire State Building van Chicago, heel hoog (is het hoogste gebouw van de wereld geweest van 1974 tot 1998) en een vet uitzicht op een heldere dag. Daarna nog geshopt op de Magnificent Mile, een gedeelte van Michigan Avenue van een mijl lang, een shopping mekka :) Vandaag gaan we nog een Art Deco walk doen, nog een beetje shoppen en misschien toch nog naar de Sears Tower om het uitzicht te zien!

Liefs,

Hannah

vrijdag 19 augustus 2011

Gopher State Update

De eerste week zit er bijna op! Gisteren lekker gepampered bij een nail studio, nageltjes helemaal op en top gelakt & verzorgd :) daarna zijn we naar het Minneapolis Institute of Arts geweest, heel interessant. Je kon een soort van half gratis het museum in, in plaats van dat je een kaartje kocht, moest je een donatie geven van tenminste $5. Nog nooit eerder meegemaakt.

Vandaag zijn we eerst naar het Museum Of Russian Art geweest, wel grappig, met best wel wat schilderijen in de stijl waarover we het gehad hebben met geschiedenis. Daarna een walk gedaan in het centrum van Minneapolis over de bruggen en in de stadsparken, heel mooi! Je kon ook een walk doen in alle skywalks, een soort gesloten bruggen tussen gebouwen in waardoor je naar het andere gebouw kan lopen zonder over straat te moeten. Dat hebben ze omdat in Minnesota in de winter de wegen zowat onbegaanbaar zijn, en het is natuurlijk ontzettend koud! Alle skywalks bij elkaar waren 8 mijl lang, super lang dus! Die avond zijn we naar een baseball game van de Minnesota Twins vs. de NY Yankees geweest, ze zijn keihard ingemaakt, as usual. Gisteren speelden de Twins ook al tegen de Yankees en toen zijn ze ook heel erg ingemaakt, met 8-4. Ik heb wel heel braaf een vest met Twins erop aangeschaft.  Onze auto is gelukkig heel gebleven (met een nummerplaat uit Texas weet je het maar nooit).  Het gave aan de nummerplaten is hier dat je ook aparte nummerplaten kan kopen die je auto helemaal een personal touch geven, mensen rijden rond met hippieplaten maar ook met platen waarop staat "Proud To Be A Veteran" (lekker veel groen en bruin en geweren erop), "Supporting Our Troops" (wapperende Amerikaanse vlaggen), "Critical  Habitat" (met een zielig eendje of een eland erop), enzovoort.

Voor de rest ben ik deze week nog naar de Minnehaha Falls geweest, een waterval in het oudste park van Minneapolis. Alweer ontzettend vette natuur, maar wel hele irritante muggen/rare insecten, waardoor  mijn huid op sommige plekken een aanzienlijke vulkanische activiteit heeft :(:(:(
Daarvoor nog gelopen bij Lake Harriet, ongeveer even groot denk ik als de Westeinder Plassen. Er lagen ook veel zeilboten, ik had heeeel erg de neiging om in zo'n ding te stappen en even een paar rondjes te gaan zeilen. Heel veel die hard sportieve hardlopende Amerikanen, het grappige is dat zelfs als ze alleen gaan wandelen ze al helemaal in vol ornaat rondhuppelen. Misschien moet dat de indruk geven dat ze onwijs sportief bezig zijn ofzeau :p

Morgen vertrekken we naar Dodgeville, Wisconsin, en logeren we bij een B&B. Vlakbij Dodgeville zijn namelijk allemaal huizen ontworpen door Frank Lloyd Wright, een van de beroemdste Amerikaanse architecten ter wereld. Hij ontwierp zijn huizen allemaal in wat nu de Prairie School Style wordt genoemd, geinspireerd door Japan en de tijd waarin hij leefde (op zich wel mooie huizen maar heeel depri, veel donkere kleuren, als je hem niet kent, google it!). Na Dodgeville rijden ik en mijn ouders door naar Chicago, waar we 4 dagen gaan chillen en lekker rondkijken. Zelf vind ik Chicago leuker dan New York, het heeft net een beetje meer karakter. Dat betekent natuurlijk niet dat ik New York haat hoor, maar alsnog ;) Chicago wordt ook wel The Windy City genoemd, omdat het er -- guess what -- heel vaak en flink waait. De stad ligt namelijk aan Lake Michigan, huge lake!

Voor zover mijn whereabouts, ik update jullie over een aantal dagen wel weer :)

Liefs,

Hannah

zondag 14 augustus 2011

Yee-haw!

Vandaag ben ik naar paardenraces gegaan, wat echt ideaal is voor mensen die van naar andere mensen kijken houden. Ik dacht zelf dat er vooral veel gekke opaatjes in shabby pakken zouden rondlopen die op ieder paard minstens $250 gokken en dan met een schamel winstje naar huis gaan. Niet dus. Het publiek bestond uit doorsnee gezinnen, met enorme bekers Pepsi en vette buckets met Kentucky Fried Chicken. Ik was van plan niet te gaan gokken, want ik dacht dat je dan heel veel geld in moest leggen en dat je niet altijd er veel aan over zou houden. Het bleek dat je vanaf $2 kon wedden en dan, afhankelijk van het soort 'bet' dat je deed, geld won als je paarden finishten als 1e, 2e of 3e, of alleen 1e en 2e, en nog als je paard als 1e finishte. Het was wel zo dat als je wedde op een paard dat al als favoriet in de race analysis stond niet per se extra geld won, je kon meer winnen als je op een paard had gewed dat onverwachts heel hoog finishte. Ik keek daar niet echt naar, maar meer of de paarden grappige namen hadden, zoals Erv the Banker, Jost van Dyke (klonk verdacht Nederlands, en de trainers heetten ook nog eens Van Nistelrooy), I Sir Frisk Me Now, Need A Bailout, Wicked Landlord, Program Manager, No Lip, El Poppie, Squid en Aloha Code. Vaak waren het ook de paarden die als 1e of 2e finishten :p Helaas heb ik toch verlies geleden, ik stond uiteindelijk op $12, maar ik had $16 ingelegd dus ja dat was helaas $4 verlies...

Morgen gaan we naar de Mall Of America, het ALLERGROOTSTE winkelcentrum van Amerika. Ik was er al eens eerder geweest, en het is echt waanzinnig: binnen hebben ze een heus pretpark met achtbanen die tussen de verdiepingen van alle winkels doorzoeven en honderden verschillende restaurants. Verder minstens 3 vestigingen van iedere winkel, op elke verdieping een. Kinderen krijgen armbandjes met het telefoonnummer van hun ouders erop omdat je er echt heel makkelijk kan verdwalen! De ballenbak van Ikea is hier dus niks bij.

Vrijdag wordt het ook leuk, dan gaan we naar een baseballwedstrijd van de Minnesota Twins tegen de New York Yankees, een hele grote wedstrijd dus!

Ik mis wel dat je hier niet gewoon een fiets kan pakken en binnen 5 minuten bij een winkelgebied bent. Je kan wel fietsen, maar dan met gevaar voor eigen leven, ookal rijden de Amerikanen überzen hier. Er wordt bijna niet ingehaald, en ze switchen al zelden van lanes, alleen als ze een afslag moeten hebben! Ze zouden een hartaanval krijgen als ze in Nederland zouden rijden (ja, zelfs bij ons, er wordt een stuk agressiever gereden ondanks alle regeltjes), en al helemaal in Italië of Frankrijk.

We gaan nu barbecuen, so I'll update you guys another time soon!

Liefs,

Hannah

zaterdag 13 augustus 2011

Zjetlag

Na een vlucht van 9 uur ben ik dan eindelijk aangekomen op Amerikaanse bodem! Op het eerste gezicht veel dikke mensen en kleding uit het jaar nul: welcome to Minnesota! Ik zit nu in Edina, een suburb van Minneapolis/St. Paul, ook wel de "Twin Cities" genoemd, het baseball team heet ook heel origineel "the Minnesota Twins".  Onze vrienden wonen aan een supermooie weg met heel veel mooie natuur, aan een meer zoals ze die hebben in Zwitserland, het lijkt een beetje op de film Pocahontas! Er is hier zo veel ruimte, in Nederland bouwen we liever ieder stukje dat nog een beetje groen uitgeslagen is meteen vol met lelijke gebouwen, maar hier doen ze dat gelukkig (nog) niet. De buurten zijn wel heel anders: in Nederland woon je dicht op elkaar, hier zit er minstens 50 meter tussen jou en de tuin van de buren. Dat betekent ook dat je niet iedereen in je buurt kent. De vrienden waarbij we logeren kennen hoogstens mensen uit 3 huizen bij hen in de buurt, misschien nog wel heel veel voor een Amerikaanse buurt.

Ik ga nog wat proberen te slapen, ookal ben ik klaarwakker, en daarna gaan we denk ik eerst naar de Lund's & Byerly's (grote supermarktketen in Minnesota, heaven on earth voor mijn vader, 20 soorten van alleen al cranberrysap en voor de rest alles wat je maar wil, in grote hoeveelheden). 's Middags gaan we naar de film (films kijken hier is meestal in cinema's in alle grote malls, heul slim gepland als je na een dagje shoppen nog zin hebt in een filmpje), even vergeten welke titel het was, maar hij zal vast over 3,4 maanden ook in Nederland uit zijn. Ik begin al snel te wennen hier, ook al mis ik Nederland best wel.

Liefs,

Hannah

woensdag 10 augustus 2011

Bijna weg..

Tja, daar zit je dan. Vrijdag zit ik in een vliegtuig op weg naar Amerika. Aan de ene kant weet je het hele jaar van tevoren donders goed dat je op een bepaald moment weggaat, maar je verwacht niet dat het moment zo snel komt. Nu besef ik pas echt dat ik Nederland serieus ga missen als land, hoeveel ik de afgelopen ook heb lopen zeiken over wat er nu weer mis was, of het nou te maken had met de politiek of iets anders. Eigenlijk zijn wij in Nederland ontzettend verwend: ons zorgstelsel is een van de betere in de wereld, het openbaar vervoer is (meestal) goed geregeld, alles werkt (behalve als er een sneeuwkristalletje op de rails ligt) en onze opleidingen worden voor een groot deel door de overheid betaald. Het land waar ik naartoe ga heeft een zowat Middeleeuws zorgstelsel, er zijn miljoenen Amerikanen die onverzekerd zijn en als de dood zijn voor als ze ooit iets krijgen waardoor ze tienduizenden dollars moeten dokken voor misschien wel een hele simpele operatie. Openbaar vervoer is er wel, maar ze zijn wat betreft bussen en treinen niet altijd sterren in aansluitingen. Naar de universiteit gaan in Amerika gaat niet 1-2-3, het is eigenlijk een soort markt waarbij je maar moet kijken of je de opleiding die je graag wil überhaupt wel kunt  betalen, omdat een "goedkope opleiding" minstens $20.000 kost, zonder dat je voor eten, studieboeken en een kamer hebt gezorgd. Wij komen na een 4-jarige of 5-jarige studie misschien op €10.000 uit met studieboeken en andere dingen erbij, maar daar komen we waarschijnlijk geeneens bij in de buurt. 


Maar goed, genoeg gezever over verschillen tussen Amerika en Nederland! Ik hoop vooral tijdens dit jaar veel nieuwe mensen te leren kennen en vooral zelf veel meer op eigen houtje te kunnen doen als ik weer terug ben. Ik wil niet iedere dag pa en ma hoeven opbellen om te vragen om me te helpen met de kleinste en simpelste dingen. En ook wil ik natuurlijk veel van Amerika zien, liefst east coast en west coast, maar ik moet nog zien of ik dat al binnen de vakanties die ik heb voor elkaar kan krijgen. In principe heb ik na afloop van mijn studiejaar volgens mijn visum 60 dagen om "mijn boeltje te pakken", dus misschien gebruik ik wat van die tijd om zelf een trip te maken dan. Ik ga proberen om 1 keer in de 2 weken iets te posten, maar dat kan ook 1 keer per maand worden, omdat er zo'n zieke workload is daar.. 


Oeh, heeeel belangrijk natuurlijk: waar ga ik nou precies heen? Ik ga naar Lawrence University in Appleton, Wisconsin (www.lawrence.edu) , zowat de zuivelstaat van Amerika. Dus eigenlijk ga ik van het ene zuivelland naar het andere :p Appleton heeft iets van 75.000 inwoners en ligt 3,5 uur bij Chicago vandaan, dus ver van een belangrijke stad zit ik gelukkig niet. Beroemde inwoners zijn o.a. Harry Houdini (een of ander slangenmens, heeft een heel eigen museum) en Joseph McCarthy (Republikeinse senator die dacht dat de Amerikaanse regering vol zat met communisten en gestoorde trials hield tegen mensen die totaal onschuldig waren). Ook is Wisconsin "the birth state of the Republican Party", ik hoop niet dat ik een of andere Republikeinse enclave terecht kom, maar dat er wat liberalere mensen zitten, want anders krijg ik de hele dag misschien wel rare vragen over het abortus- en euthanasiebeleid in Nederland ofzo... 


Nou hotemetotes, I'll keep you guys up do date! 


Liefs, 


Hannah