maandag 2 juli 2012

Home sweet home

Het heeft even geduurd, maar dan heb ik nu toch eindelijk tijd om eens een aller-allerlaatste berichtje te schrijven op deze blog.

Op 18 juni ben ik na een lange vlucht uit Boston, gevolgd door een op het nippertje gehaalde vlucht in Parijs, thuisgekomen. Het voelt heel bizar om weer in het drukke ieniemienie Nederland te zijn, vooral als je nog heel moe bent van je reis en een vette jetlag hebt.

Mijn jaar was echt geweldig en ik zal nooit de dingen vergeten die ik allemaal mee heb gemaakt, de mensen die ik heb ontmoet, en de dingen die ik heb geleerd.

Het belangrijkste wat ik misschien wel geleerd is dat niet alle vooroordelen over Amerikanen waar zijn.  Dat Amerikanen als 'nep' worden gezien, kan komen doordat ze op heel veel dingen wat emotioneler en minder nuchter reageren dan wij Nederlanders. Nuchterheid is gewoon iets heel erg Nederlands. En hun interesse kan dus echt oprecht zijn als ze een heel gesprek met je houden, het is echt niet zo dat ze het doen om leuk over te komen ofzo, misschien 1% van de Amerikanen is echt zoals je ze op televisie ziet (de televisieseries en reality-tv zorgt natuurlijk ook voor een stereotiep beeld). Het bizarre wat ik wel heb ervaren is dat er bij Amerikanen op de een of andere manier een barriere is om elkaar beter te leren kennen. Ze voeren zo een serieus gesprek met je, maar op de een of andere manier blijven ze heel erg op de vlakte met alles. Misschien ligt het aan mij omdat ik uit een ander land kom, maar ik vond het echt heel apart en eigenlijk ook gewoon gek. Vandaar dat het echt heel lastig was om vrienden te worden met Amerikanen. Uiteindelijk had ik er wel een aantal, maar die waren wat opener en relaxter dan anderen.

Ten tweede heb ik geleerd om wat spontaner en socialer te zijn. In Nederland is iedereen erg op zichzelf en knoopt men niet gauw een gesprekje met elkaar aan of zegt men simpelweg 'hoi' tegen elkaar. In Amerika vragen ze altijd standaard 'Hi, how are you?', en begroeten je met een vriendelijke glimlach. Wel is het zo dat ze als ze 'how are you?' vragen, ze 99% van de gevallen niet hoeven te weten hoe het ECHT met je gaat - het is gewoon een manier om gedag te zeggen. Ik betrap me er zelf ook af en toe op dat ik hetzelfde tegen anderen zeg. Vooral in het Midwesten is iedereen heel erg aardig  tegen elkaar en altijd in voor een praatje. Ik ben eigelijk altijd heel erg verlegen en op mezelf, maar in Amerika heb ik geleerd om niet verlegen te zijn en af en toe iets simpels te doen zoals gewoon naar iemand lachen. Je zult versteld staan bij hoe veel mensen je uiteindelijk een brede grijns op het gezicht tovert. Alleen in de grote steden zoals New York (niet Washington en Boston, dat dan weer wel) zijn de mensen wat onvriendelijker en kom je niet zo gauw een sociaal iemand tegen.

Ten derde heb ik geleerd dat ik ongelooflijk veel geluk heb met mijn onderwijssysteem. Amerikanen moeten voor alles keihard werken en onderwijs wordt niet door de overheid gefinancierd, dus kunnen de prijzen ontzettend hoog zijn. De meesten werken zich dan ook te pletter op de middelbare school en proberen een beurs te bemachtigen van de universiteit waar ze het liefste willen studeren en uiteindelijk hopelijk worden aangenomen. Als ze na aftrek van de beurs hun collegegeld alsnog niet helemaal uit eigen zak kunnen betalen, zullen ze een studielening moeten aanvragen. Het grootste deel van de studenten doet dit ook echt en blijven uiteindelijk zitten met een enorme schuld die ze pas na jaren volledig af kunnen betalen. In Amerika is het ook moeilijker om succesvol te worden. Het is in principe heel makkelijk om je eigen onderneming te beginnen of om vanaf onderaan de carriereladder te beginnen, maar voor de rest sta je er alleen voor. Aan de ene kant is dat vanwege het vrije marktsysteem en dus goed, maar aan de andere kant zorg je ervoor dat mensen letterlijk op straat komen te staan en niet meer voor zichzelf kunnen zorgen.

Het belangrijkste wat ik misschien wel geleerd heb is om gewoon te gaan en zo veel mogelijk dingen te proberen. Kies een vak dat je normaal nooit zou kiezen, ga bij een club waar je eigenlijk altijd nieuwsgierig naar was maar er nooit toe kwam om echt mee te doen, ga op reis (als je het kan betalen natuurlijk) naar nieuwe plekken en leer over de plaatselijke cultuur. Hierdoor word je heel wereldwijs en je leert ook op eigen benen te staan. En je staat veel meer open voor nieuwe dingen natuurlijk. Het leert je ook om te gaan met onverwachte situaties, wat natuurlijk altijd je van pas kan komen in je hele leven met van alles en nog wat!

Mijn advies is: go out, explore and enjoy!

Heel veel liefs,

Hannah

zaterdag 26 mei 2012

Spring Term and Spring Break

Hi hotemetotes,

Winter term is (thank god) voorbij. Ze zeggen ook wel dat Winter Term "the dark term" is op Lawrence, vanwege de werkdruk en het weer, wat allebei een grote invloed op jou heeft als student. Studeren is moeilijker, en het lijkt alsof de vakken zelf 10x moeilijker zijn en je 10x harder moet werken. Het weer helpt ook niet altijd mee, zeker met de sterk wisselende temperaturen dit jaar. Het is wel een heel zachte winter geweest - het begon pas te sneeuwen in januari, en het duurde af en aan tot aan begin maart, terwijl het hier normaal van Thanksgiving tot en met eind maart, begin april dik onder de sneeuw hoort te liggen. In plaats daarvan hebben we een hele vroege lente met zomerse temperaturen - helemaal niet erg natuurlijk!

Maar goed, winter term was dus heel vermoeiend. Gelukkig heb ik wel goede cijfers teruggekregen. Voor American History heb ik een B (wat ik toch wel knap vind van mezelf als niet-Amerikaan en dus nooit opgegroeid met Amerikaanse geschiedenis), voor Introduction to American Society heb ik een B, voor Spaans een A- en voor Freshman Studies ook een B. Verbazend goed vind ik, ik had toch het idee dat het heel wat slechter ging! Dit trimester heb ik hele leuke vakken, namelijk Spanish 201 (het laatste niveau dat je moet afronden om je language requirement te krijgen, ik doe het gewoon omdat ik het leuk vind), Introduction to Philosophy: Problems, en Introduction to Political Science.

In Spring Break ben ik voor het grootste deel in Appleton gebleven, lekker rustig op m'n kamertje. Andere vriendinnen bleven ook hier, dus het was heel gezellig. Je had alleen geen meal plan in Spring Break, dus we moesten voor ons eigen eten zorgen, wat niet heel erg een probleem was want er waren nog genoeg mensen met een auto die je even een lift konden geven naar de mall of de supermarkt. We zijn veel in de zon gaan liggen en hebben ons basically weer helemaal opgeladen van het afgelopen term.
De laatste 4 dagen ging ik met een Japanse en een Chinese vriendin naar Boston, wat echt heel leuk was! Ze zeggen ook wel dat Boston van alle steden in Amerika misschien wel de meest Europese sfeer heeft (maar dan ga je je ook afvragen wat ze dan precies bedoelen met een 'Europese' sfeer, de ene Europese stad is de andere niet, een misverstand dat helaas vaak voorkomt onder Amerikanen), en nog veel gebouwen heeft in de stijl van de tijd dat ze nog een Engelse kolonie waren. We hebben vooral in veel goede restaurants gegeten (een opluchting, er is echt wel goed eten in Amerika, als je maar goed zoekt, vraag de locals waar de lekkere tentjes zijn!) en rondgelopen in de stad. Wat minder was dat het Chinese meisje vooral veel wilde gaan shoppen, en ik en het Japanse meisje juist Boston echt als stad wilden leren kennen. Vandaar dat we meestal alleen samen ontbeten, lunchten en avond aten, en af en toe samen wat winkels ingingen, maar voor de rest ieder onze eigen weg gingen. Omdat ik maar 4 dagen had ben ik alleen naar het Museum of Fine Arts geweest (echt heel mooi, wel heel groot dus ik heb niet alles kunnen zien) en naar The John F. Kennedy Library and Museum. Bijna iedere voormalige president heeft zijn eigen museum en bibliotheek, waar mensen meer over hun levens te weten kunnen komen en onderzoek mogen doen. Ook heel indrukwekkend, je eindigde tentoonstelling met een heel mooi uitzicht over de skyline van Boston. Oh ja, ik ben ook nog naar de Harvard campus geweest, wat ook heel leuk was - Cambridge is echt een heel mooi stukje van Boston vind ik. Boston is voor mij wel een stad waar ik later zou willen wonen!

Inmiddels is Spring Term ook bijna op z'n eind. Voor alle vakken sta ik er goed voor, ik heb voor Intro to Political Science een A- voor mijn paper en een B- voor mijn midterm (ik had niet zo goed geleerd dus ik was wel blij, volgende keer ga ik er echt hard tegenaan). Voor de tweede paper moet ik nog mijn cijfer terugkrijgen, maar ik verwacht wel weer een goed cijfer. Voor Spaans heb ik tot nu toe ook een A gemiddeld. Philosophy is heel wat lastiger dan ik dacht, dus voor mijn midterm had ik een C-. Maar ik heb met de professor gepraat en we hebben samen het midterm even doorgenomen dus nu snap ik wat hij wil qua antwoord op de vragen die hij stelt. Hij is wel heel aardig en heel grappig, hij is denk ik rond de 70 en hij vloekt af en toe in de lessen (niet heel zwaar hoor, meer woorden als 'bitch' en 'bullshit'), de meeste professoren zijn heel relaxt hier op dat gebied. Natuurlijk ga je als student niet vloeken in de les maar de sfeer is zo laid back dat ze je niet raar aankijken als je af en toe uit frustratie wat grover bent dan mensen van je gewend zijn. Maak je geen zorgen hoor, ik ben niet veranderd in een ongemanierde holbewoonster ofzo ;) Dat was zeker wel anders dan ik verwacht had hier in Amerika - ik had altijd heel erg de indruk dat je veel meer op je woorden moest letten dan in Nederland, omdat bij ons woorden als 'fuck' en 'shit' minder betekenen dan in Amerika. Maar de meeste mensen gebruiken rustig dat soort woorden om dingen kracht bij te zetten. Best wel grappig.

De laatste paar weken ben ik vooral bezig met leren voor mijn finals en me voorbereiden op de terugkomst naar Nederland... ik vraag me af hoe ik alles in hemelsnaam in mijn koffer moet proppen, maar dat zie ik dan wel weer! Gaat wel lukken denk ik hoor. Ik hoop dat het weer in Nederland beter is dan vorig jaar, toen het de hele zomer regende!

Liefs,

Hannah

zondag 19 februari 2012

Winter term at LU

Hi darlings,

Sorry voor het extreem late bericht, maar ik heb het echt onwijs druk hier. Dat komt vooral omdat ik nu twee vakken heb waarvoor ik veel moet lezen en allerlei papers moet schrijven, namelijk Freshman Studies en American History: Republic to Nation, 1789-1896. American History is heel interessant, maar als Nederlander en dus als niet-Amerikaan en iemand die niet opgegroeid is met Amerikaanse geschiedenis is het wel heel lastig. Veel kleine dingen weet je niet, maar mijn professor is heel aardig en geduldig en vindt het dus geen probleem om iets even wat beter uit te leggen. Ik ben de enige buitenlander in de klas, en we zijn maar met z'n 10en, lekker rustig dus, en je krijgt ook veel persoonlijke aandacht.

Ondertussen heb ik al mijn midterms afgerond en ze zijn allemaal denk ik wel redelijk gegaan, hoewel ik wel last heb van moeheid en stress doordat ik zo veel moet doen voor alle vakken. Gelukkig is het over een paar weken alweer spring break, waarin ik naar Michigan zal gaan om te kamperen met wat vrienden in een Wilderness States Park, en naar Boston met weer twee andere vriendinnen. Belooft leuk te worden! Met roeien gaat het ook goed, we zitten niet op het water vanwege de kou, maar 5x per week op de roeimachine. Vermoeiend, maar wel heel goed om fit te blijven, en zeker als je het met z'n 5en doet iedere training is het makkelijker om vol te houden. Tijdens fall term heb ik maar een regatta geroeid, maar in spring term zal ik vast veel meer wedstrijden roeien, heb er nu al zin in! De winter hier in Appleton is trouwens heel raar verlopen. Normaal ligt er standaard van november t/m maart een dik pak sneeuw en blijft het constant heel koud, maar het is nu juist een beetje Hollands weer: afwisselend winters koud en zonnig lenteweer, en soms sneeuwt het, en soms smelt alles eerst helemaal weg voordat het weer begint met sneeuwen. Ik ben eigenlijk wel blij dat het zo'n milde winter is geweest, want ik had ook weer niet zo veel zin om de echte Wisconsin winters mee te maken hier.

Het zal de komende weken moeilijk zijn om m'n blog bij te houden, maar ik ga zeker m'n best doen!

Liefs,

Hannah