Hi lieverds,
Ik las kortgeleden een blog van iemand die ook via Fulbright in Amerika studeert. Ze had het over bepaalde gewoonten die wij als Nederlanders hebben en over Oegstgeestenaren (ze is zelf ook Oegstgeestenaar). Net als zij ben ik mezelf ook heel erg tegengekomen hier in Amerika en ben sommige gewoonten van Nederlanders nou niet echt bepaald normaal meer gaan vinden of zelfs nog minder goed. Wij openen bijvoorbeeld nooit even de deur voor iemand, op straat zijn we ook niet beleefd tegen elkaar en als er iemand in elkaar geslagen zou worden zou hoogstwaarschijnlijk niemand wat doen. Hier doen ze het tegenovergestelde, ze vragen altijd hoe het met je gaat (je hoeft natuurlijk niet altijd je hele leven tegen ze te vertellen) en het is 90% van de tijd oprecht. Ik zeg niet dat ik zelf nooit mee ben gegaan in bepaalde Nederlandse gewoonten (gelukkig heb ik het laatste nog nooit meegemaakt), maar het zet me wel heel erg aan het denken. Ik heb zo ontzettend veel geluk met het leven dat ik leid en de kansen die ik heb, niet veel anderen hebben dat. Ik ben niet rijk, ik heb geen villa in Frankrijk, mijn ouders kunnen me behoorlijk wat geven maar niet alles, maar ik heb het wel heel goed. Mijn ouders kunnen mij bepaalde kansen geven die ze in Amerika lang niet allemaal hebben. Hoewel ik vind dat ze in Amerika heel wat dingen anders kunnen doen qua kosten van onderwijs, waar ik het met een meisje uit mijn roeiteam gisteren ook over had. Mijn vriend is een goed voorbeeld van de gemiddelde Amerikaanse student hier: hij is van de middenklasse, maar dit was het enige college dat hij zich kon veroorloven, en hij heeft het geluk dat hij in-state is en dat hij goed is in American Football. Mijn roommate had ook moeite met het vinden van een geschikt college dat ook niet te veel mocht kosten. Waarom moet het zo zijn dat mensen soms geeneens de keuze hebben om naar de universiteit te gaan, een goede, omdat ze het simpelweg niet kunnen betalen? Kan een universiteit niet ook gewoon goed zijn zonder te rekenen op enorme donaties van families die generaties lang naar Harvard/Yale/Princeton zijn geweest en het buiten de deur houden van knappe koppen met minder geld? Hier in Amerika lopen zo ongelooflijk veel mensen rond die duidelijk de hersens hebben, maar gewoonweg niet het geld om een opleiding te volgen. In Nederland kan je het vergelijken met het loterijsysteem voor de studie geneeskunde. Alleen al op mijn middelbare school had je zo veel mensen die heel graag geneeskunde wilden studeren, maar geen 8.0 gemiddeld stonden en dus maar moesten hopen dat ze binnen konden komen bij de universiteit van hun keuze en studeren wat ze het liefste willen en uiteindelijk kunnen doen wat ze het liefste willen: mensen helpen en ze hopelijk weer beter maken. De Tweede Kamer heeft erover gepraat en praat er nu nog steeds over, zoals het altijd gaat in Nederland. Ik zeg niet dat de regering alles moet doen zonder na te denken, maar ik hoop dat ze dat stuk van het onderwijssysteem gauw kunnen veranderen. Want het moet niet zo zijn. Natuurlijk is het geweldig als er in Nederland bepaalde honours-opleidingen bestaan en dingen zoals University College, maar die berusten op niet heel veel extra geld (denk ik) en echt op wat mensen kunnen. Maar aan iemands gemiddelde kan je niet alles aflezen: iemand kan kei en keihard gewerkt hebben voor een 5,5 voor dat ene natuurkunde PTA met 3 keer per week 2 uur bijles, een ander kan 3 keer een boek doorgebladerd hebben en dan een 8 halen voor datzelfde PTA. Nederland, kijk niet alleen maar naar cijfers, maar ook naar motivatie van mensen, en Amerika, doe alsjeblieft wat aan je onderwijssysteem!
Mijn broer is 4 jaar geleden ook naar Amerika geweest en nu begrijp ik pas wat hij zegt als ik een keer ergens over klaagde, misschien wel zelfs iets heel kleins en stoms, en hij zei dat ik dankbaar moest zijn voor wat ik heb. Dat ben ik, en heel erg. Op een dag hoop ik dat ze in Nederland en in de bubbel die Oegstgeest heet allemaal, en niet maar een paar mensen, leren wat dankbaarheid is en hoe het is om keihard te moeten werken omdat je anders gewoonweg niet een hogere opleiding kunt volgen.
Dit wilde ik even met jullie delen. Jullie mogen me links noemen, opportunistisch, socialist, wat dan ook, maar dit is wel de waarheid, de wereld van vandaag. En die moeten mensen op gegeven moment onder ogen zien. Ik zeg niet dat mensen die wat meer te besteden hebben nooit mogen genieten van wat ze hebben, maar ze moeten het wel doen met de gedachte dat ze dankbaar zijn, want dat is nou niet altijd aan hun gedrag te zien.
zondag 30 oktober 2011
donderdag 27 oktober 2011
Midterms: check!
Hi lieverds,
Even weer een kort berichtje in alle drukte die Lawrence University heet.
Ik heb net al mijn midterm exams achter de rug en tot nu toe zijn ze allemaal wel goed gegaan. Van Freshman Studies weet ik dat het heel goed is gegaan, ik had namelijk 46 van de 50 punten, een dikke A dus!! Ik had het echt totaal niet verwacht, want je moest een heel comparative essay schrijven en ook nog eens iets van 8 citaten uit de boeken die je gelezen had benoemen en analyseren. En dat was niet 1-2-3 makkelijk, je moest echt helemaal argumenteren waarom jouw analyse de juiste was.. best pittig dus. En ik kreeg gelukkig 20 minuten extra omdat Engels niet mijn eerste taal was! Heeft wel geholpen denk ik. De derde paper die ik voor dit vak moest inleveren was een soort herkansing maar ook weer niet, want het cijfer voor die paper verving niet het eerste cijfer. Anyways, voor de tweede paper had ik een C+, wel goed dus, maar voor de derde had ik 88 uit 100, wat betekent dat ik een dikke B+ heb! Ik had het echt totaal niet verwacht, vooral omdat ik het weekend waarin ik de paper moest inleveren best wel afgeleid was door andere dingen, maar misschien heeft dat ook wel weer geholpen.
Bij Spaans heb ik een toets gehad over twee hoofdstukken met voornamelijk de meeste regelmatige werkwoorden en een paar onregelmatige. Redelijk simpel dus. Had voor de toets 97 uit 100, netjes dus. Ik hoop echt dat ik tegen de kerst een aardig gesprekje kan voeren! De klas wordt steeds een beetje gezelliger en mijn klasgenoten zijn wat minder huiverig dus dat is wel fijn.
Voor Introduction to American Society I en English For Academic Purposes I hoefde ik geen midterm exams af te leggen, voor de laatste moest ik wel een portfolio aanleggen. En ik dacht dat ik na Schouten wel af was van alle stomme portfolio's, nee dus haha! Maar het helpt wel heel erg, we bespreken altijd alle lezingen/lectures nog een keertje na en ik heb nu in feite twee professoren die mijn schrijfwerk nakijken, wat natuurlijk heel erg fijn is. Voor de rest houdt ik een soort logboek bij van hoe ik meedoe in discussies in de lessen, verbeterpunten, punten die goed zijn gegaan, enzovoort. Heel nuttig dus!
Voor Introduction to American Society zijn we op een field trip geweest naar een van de high schools hier in Appleton. De stad heeft 3 high schools, West, East en North, waarvan West de oudste is. Mogen jullie raden wanneer die school opgericht is: 1938. Geloof je dat nou? Lawrence was er gewoon eerder dan de allereerste high school! Maar in ieder geval, het was heel interessant en het heeft me de Nederlandse middelbare heel erg doen waarderen haha. Laatstejaars in Amerika hebben zowat het hele jaar hetzelfde rooster met dezelfde vakken; ze hebben wel semesters, maar er verandert hooguit misschien een enkel vak. Wat wel goed is is dat ze hier helpen bij de lessen in het laatste lesuur van de dag. Mijn host, Zoe, sportte vooral heel veel: cross country in de herfst (volgens mij een soort veldlopen), basketbal in de winter en softbal in de lente! Echt ongelooflijke duizendpoten zijn het daar. Een ander meisje zat in de Student Government en hielp veel met dingen in en rond de school. De lessen waren wel een beetje hetzelfde zoals in Nederland, alleen hadden juist de leerlingen heel veel inbreng in plaats van de leraar. Bij een literature class moesten leerlingen bijvoorbeeld zelf beargumenteren waarom hun antwoord het beste was, en de lerares zei pas op het eind of het het goede antwoord was of niet.
Afgelopen weekend was het Reading Period, wat in principe gewoon betekent dat alle studenten vrij hebben (of nog moeten leren voor als ze nog midterms hebben) en dat de professoren al ons werk nakijken. De meeste mensen gaan dan naar huis (voor de geluksvogels dan, mensen uit de oostkust en westkust bleven gewoon op de campus). Zelf ben ik met een handjevol mensen van Lawrence International, de Russian Club en de Jazz Guitar Group naar Bjorklunden geweest, een soort extra stukje campus op 2 uur rijden van Appleton vandaan. Het terrein was van een stel met kinderen dat daar iedere zomer heenging, maar in de jaren 70 hebben ze het aan Lawrence gedoneerd, waardoor wij lekker daar kunnen uitrusten en heeeel lekker kunnen eten. Ik heb er echt gegeten en winterslaap gehouden als een malle, dus ik ben weer helemaal opgeladen. Het eten is weer even wat anders dan in het cafetaria hier. Het eten bij ons is heel vers en goed, begrijp me niet verkeerd, maar ze hebben hier blijkbaar nooit van het woord 'variatie' gehoord. Dus binnen 2 weken heb je wel zowat het hele arsenaal gehad. De chef op Bjorklunden was geweldig (alle kamers moesten om de beurt corvee doen voor het ontbijt, de lunch en het avondeten), een echte Bostonian met een zwaar Bostonian accent. Hilarisch! We zijn daar maar 3 daagjes geweest, dus afgelopen zondag moesten we helaas alweer terug. Gelukkig ga ik in de winter nog een keer met de College Democrats, dus het is niet de eerste en de laatste keer dat ik naar Bjorklunden mag!
Met roeien gaat het ook heel goed, ik ga dit weekend mijn allereerste roeiwedstrijd meemaken in Indianapolis, Indiana, in de acht! Gelukkig gaan er wel een paar vriendinnen van me ook mee, dan zit ik niet heel erg alleen of met hele onbekende mensen. Maandag heb ik in een 4 geroeid, wat heeeeel vet was. Op gegeven moment was iedereen helemaal synchroon met elkaar, en dat voelt echt heel apart! Het begint wel erg koud te worden, dus na het weekend van de roeiwedstrijd, of regatta zoals ze het hier noemen, is de roeitraining vooral indoor op de roeimachines. De roeimachines zijn ook heel leuk, maar ik zit persoonlijk toch het liefst lekker op het water met de wind en de natuur om me heen, die hier echt prachtig is. Gisteren heb ik een roeitraining gehad in de acht, en het was de eerste keer dat het echt goed ging, want daarvoor was het allemaal heel onregelmatig. Volgens mij roeiden we toen ook in de wedstrijd-opstelling, wat dan natuurlijk helemaal mooi is. Vandaag gaan we de boten op de trailers laden en een Spandex Mall Run doen, wat basically inhoudt dat we elasthaanbroeken moeten kopen, omdat dat veel chiller roeien is. En het houdt je ook nog eens een stuk warmer dan dat luchtige katoen.
Ik ben dinsdagavond naar een hele indrukwekkende presentatie geweest van Kevin Hines. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar deze man heeft zijn eigen zelfmoordpoging overleefd; hij sprong van de Golden Gate Bridge in San Francisco maar is gered door oplettende voorbijgangers. Het was echt heel erg interessant om zijn verhaal te horen en hoe mensen die denken aan zelfmoord over het algemeen die gevoelens krijgen en hoe je met die mensen moet omgaan. Ik dacht zelf altijd dat mensen heel bewust voor zelfmoord kozen en niet nadachten over de gevolgen daarvan, maar het blijkt dat mensen die zelfmoordgedachten hebben echt geen andere optie zien dan zelfmoord plegen. Ontzettend naar natuurlijk. Maar in ieder geval, Hines is een internationale gastspreker en hij promoot wat hij zelf noemt "The Art of Living Mentally Well", wat inhoudt dat mensen moeten zorgen dat ze niet alleen hun lichaam gezond houden, maar ook hun geest. Na de presentatie waren ik en een vriendin die mee was even heel erg down, vooral omdat ik zelf ook iemand verloren heb aan zelfmoord (geen bewuste, eerder door iets verschrikkelijks dat The Choking Game heet), zij het niet mijn directe familie maar een kind van vrienden die wij praktisch tot onze familie rekenen. Voortaan zal ik mensen die zich niet goed voelen of eruit zien alsof ze zich niet helemaal lekker voelen echt vragen hoe het met ze gaat, ookal zijn het volslagen vreemdelingen.
That's all for now, love and miss you all loads, see you soon!
Even weer een kort berichtje in alle drukte die Lawrence University heet.
Ik heb net al mijn midterm exams achter de rug en tot nu toe zijn ze allemaal wel goed gegaan. Van Freshman Studies weet ik dat het heel goed is gegaan, ik had namelijk 46 van de 50 punten, een dikke A dus!! Ik had het echt totaal niet verwacht, want je moest een heel comparative essay schrijven en ook nog eens iets van 8 citaten uit de boeken die je gelezen had benoemen en analyseren. En dat was niet 1-2-3 makkelijk, je moest echt helemaal argumenteren waarom jouw analyse de juiste was.. best pittig dus. En ik kreeg gelukkig 20 minuten extra omdat Engels niet mijn eerste taal was! Heeft wel geholpen denk ik. De derde paper die ik voor dit vak moest inleveren was een soort herkansing maar ook weer niet, want het cijfer voor die paper verving niet het eerste cijfer. Anyways, voor de tweede paper had ik een C+, wel goed dus, maar voor de derde had ik 88 uit 100, wat betekent dat ik een dikke B+ heb! Ik had het echt totaal niet verwacht, vooral omdat ik het weekend waarin ik de paper moest inleveren best wel afgeleid was door andere dingen, maar misschien heeft dat ook wel weer geholpen.
Bij Spaans heb ik een toets gehad over twee hoofdstukken met voornamelijk de meeste regelmatige werkwoorden en een paar onregelmatige. Redelijk simpel dus. Had voor de toets 97 uit 100, netjes dus. Ik hoop echt dat ik tegen de kerst een aardig gesprekje kan voeren! De klas wordt steeds een beetje gezelliger en mijn klasgenoten zijn wat minder huiverig dus dat is wel fijn.
Voor Introduction to American Society I en English For Academic Purposes I hoefde ik geen midterm exams af te leggen, voor de laatste moest ik wel een portfolio aanleggen. En ik dacht dat ik na Schouten wel af was van alle stomme portfolio's, nee dus haha! Maar het helpt wel heel erg, we bespreken altijd alle lezingen/lectures nog een keertje na en ik heb nu in feite twee professoren die mijn schrijfwerk nakijken, wat natuurlijk heel erg fijn is. Voor de rest houdt ik een soort logboek bij van hoe ik meedoe in discussies in de lessen, verbeterpunten, punten die goed zijn gegaan, enzovoort. Heel nuttig dus!
Voor Introduction to American Society zijn we op een field trip geweest naar een van de high schools hier in Appleton. De stad heeft 3 high schools, West, East en North, waarvan West de oudste is. Mogen jullie raden wanneer die school opgericht is: 1938. Geloof je dat nou? Lawrence was er gewoon eerder dan de allereerste high school! Maar in ieder geval, het was heel interessant en het heeft me de Nederlandse middelbare heel erg doen waarderen haha. Laatstejaars in Amerika hebben zowat het hele jaar hetzelfde rooster met dezelfde vakken; ze hebben wel semesters, maar er verandert hooguit misschien een enkel vak. Wat wel goed is is dat ze hier helpen bij de lessen in het laatste lesuur van de dag. Mijn host, Zoe, sportte vooral heel veel: cross country in de herfst (volgens mij een soort veldlopen), basketbal in de winter en softbal in de lente! Echt ongelooflijke duizendpoten zijn het daar. Een ander meisje zat in de Student Government en hielp veel met dingen in en rond de school. De lessen waren wel een beetje hetzelfde zoals in Nederland, alleen hadden juist de leerlingen heel veel inbreng in plaats van de leraar. Bij een literature class moesten leerlingen bijvoorbeeld zelf beargumenteren waarom hun antwoord het beste was, en de lerares zei pas op het eind of het het goede antwoord was of niet.
Afgelopen weekend was het Reading Period, wat in principe gewoon betekent dat alle studenten vrij hebben (of nog moeten leren voor als ze nog midterms hebben) en dat de professoren al ons werk nakijken. De meeste mensen gaan dan naar huis (voor de geluksvogels dan, mensen uit de oostkust en westkust bleven gewoon op de campus). Zelf ben ik met een handjevol mensen van Lawrence International, de Russian Club en de Jazz Guitar Group naar Bjorklunden geweest, een soort extra stukje campus op 2 uur rijden van Appleton vandaan. Het terrein was van een stel met kinderen dat daar iedere zomer heenging, maar in de jaren 70 hebben ze het aan Lawrence gedoneerd, waardoor wij lekker daar kunnen uitrusten en heeeel lekker kunnen eten. Ik heb er echt gegeten en winterslaap gehouden als een malle, dus ik ben weer helemaal opgeladen. Het eten is weer even wat anders dan in het cafetaria hier. Het eten bij ons is heel vers en goed, begrijp me niet verkeerd, maar ze hebben hier blijkbaar nooit van het woord 'variatie' gehoord. Dus binnen 2 weken heb je wel zowat het hele arsenaal gehad. De chef op Bjorklunden was geweldig (alle kamers moesten om de beurt corvee doen voor het ontbijt, de lunch en het avondeten), een echte Bostonian met een zwaar Bostonian accent. Hilarisch! We zijn daar maar 3 daagjes geweest, dus afgelopen zondag moesten we helaas alweer terug. Gelukkig ga ik in de winter nog een keer met de College Democrats, dus het is niet de eerste en de laatste keer dat ik naar Bjorklunden mag!
Met roeien gaat het ook heel goed, ik ga dit weekend mijn allereerste roeiwedstrijd meemaken in Indianapolis, Indiana, in de acht! Gelukkig gaan er wel een paar vriendinnen van me ook mee, dan zit ik niet heel erg alleen of met hele onbekende mensen. Maandag heb ik in een 4 geroeid, wat heeeeel vet was. Op gegeven moment was iedereen helemaal synchroon met elkaar, en dat voelt echt heel apart! Het begint wel erg koud te worden, dus na het weekend van de roeiwedstrijd, of regatta zoals ze het hier noemen, is de roeitraining vooral indoor op de roeimachines. De roeimachines zijn ook heel leuk, maar ik zit persoonlijk toch het liefst lekker op het water met de wind en de natuur om me heen, die hier echt prachtig is. Gisteren heb ik een roeitraining gehad in de acht, en het was de eerste keer dat het echt goed ging, want daarvoor was het allemaal heel onregelmatig. Volgens mij roeiden we toen ook in de wedstrijd-opstelling, wat dan natuurlijk helemaal mooi is. Vandaag gaan we de boten op de trailers laden en een Spandex Mall Run doen, wat basically inhoudt dat we elasthaanbroeken moeten kopen, omdat dat veel chiller roeien is. En het houdt je ook nog eens een stuk warmer dan dat luchtige katoen.
Ik ben dinsdagavond naar een hele indrukwekkende presentatie geweest van Kevin Hines. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar deze man heeft zijn eigen zelfmoordpoging overleefd; hij sprong van de Golden Gate Bridge in San Francisco maar is gered door oplettende voorbijgangers. Het was echt heel erg interessant om zijn verhaal te horen en hoe mensen die denken aan zelfmoord over het algemeen die gevoelens krijgen en hoe je met die mensen moet omgaan. Ik dacht zelf altijd dat mensen heel bewust voor zelfmoord kozen en niet nadachten over de gevolgen daarvan, maar het blijkt dat mensen die zelfmoordgedachten hebben echt geen andere optie zien dan zelfmoord plegen. Ontzettend naar natuurlijk. Maar in ieder geval, Hines is een internationale gastspreker en hij promoot wat hij zelf noemt "The Art of Living Mentally Well", wat inhoudt dat mensen moeten zorgen dat ze niet alleen hun lichaam gezond houden, maar ook hun geest. Na de presentatie waren ik en een vriendin die mee was even heel erg down, vooral omdat ik zelf ook iemand verloren heb aan zelfmoord (geen bewuste, eerder door iets verschrikkelijks dat The Choking Game heet), zij het niet mijn directe familie maar een kind van vrienden die wij praktisch tot onze familie rekenen. Voortaan zal ik mensen die zich niet goed voelen of eruit zien alsof ze zich niet helemaal lekker voelen echt vragen hoe het met ze gaat, ookal zijn het volslagen vreemdelingen.
That's all for now, love and miss you all loads, see you soon!
dinsdag 4 oktober 2011
J'eat?
Hey y'aaaall,
Deze begroeting is nou niet typisch voor Wisconsin, meer voor het zuiden, maar wat maakt het ook uit. De derde week van de lessen is nu bezig en ik heb echt druk! Ik moet rennen van roeien naar les, naar huiswerk, naar College Democrats, en tussendoor ook nog eens proberen wat eten binnen te krijgen. Maar ik vind het niet erg om het druk te hebben, want dan verval ik niet in heimwee. Ik mis thuis wel een beetje, maar niet heel erg. Het zijn vooral de simpele dingen, zoals overal heen kunnen fietsen, hagelslag, beschuit, LEKKERE kaas en het Nederlands. Ik mis het gewoon zelfs om Nederlands te kunnen praten! Ik spreek mijn ouders wel bijna iedere dag, maar toch, mijn Nederlands gaat achteruit en ik vind het sowieso fijn om het te spreken. Het fijne is dat ik hier ongestoord, als ik heeeeel erg boos ben, lekker even in het Nederlands kan schelden, wat ik nog niet heb gedaan eigenlijk. Even een update over het wel en wee in mijn lessen:
Freshman Studies: heel leuk, veel discussie, ik word wel gek af en toe van het lees- en schrijfwerk, terwijl het wel heel interessant is. Ik heb onlangs mijn tweede paper moeten inleveren, wat een groter succes was dan mijn eerste paper, waarvoor ik een D had. Ik was te enthousiast met quotes gebruiken en ik wist niet dat een 'paper' hetzelfde is als wat wij in Nederland een 'essay' zouden noemen. Maar dat is nu ook weer uit de lucht, dus ik heb een stuk relaxter aan mijn paper kunnen werken. Ik moet nog wel heel erg leren plannen, helaas, ik had hem nog maar net op tijd in kunnen leveren. Gelukkig mogen we hem weer aanpassen en nog eens inleveren dit keer, want ik had nou niet het gevoel dat ik alles had gezegd wat ik wilde zeggen! We hebben The Return of Martin Guerre gelezen van Natalie Zemon Davis, best wel interessant boek maar niet helemaal mijn favoriete schrijfstijl, en we hebben Shakespeare's The Tempest gelezen, wat veel leuker en interessanter was! Best wel een grappig stuk en ook wel leuk om te zien hoe ze in die tijd dachten over mensen die niet konden lezen en schrijven of mensen die niet dezelfde taal als zij spreken. Er is onlangs een verfilming uitgekomen van het stuk met Helen Mirren in de hoofdrol, dus ik ga binnenkort maar even kijken! Next one coming up is The Republic (Nederlandse titel is "de Staat" of "Politeia" in het oud-Grieks) van Plato, ik ben benieuwd..
Voor Spaans ging het allemaal wel van een leien dakje voor mijn eerste exam, ik had 99% gescoord, ik weet niet of het dan een A of een A+ is, maar dat zie ik dan wel weer. En als je je afvraagt waar die ene procent is gebleven, ik had een klein foutje met een werkwoordsvorm gemaakt! Maar dat vind ik niet zo erg, het is tenslotte 99%! We leren nu alle getallen en de twee verschillende vormen van 'zijn': 'ser' en 'estar'. Het gebruik is nog een beetje ingewikkeld maar dat komt wel denk ik. Ik zit in de klas met vooral jongens, ik ben gewend aan klassen waarin meisjes in de meerderheid zijn dus dit was wel even wennen. De meeste jongens zijn American Football spelers, dus niet echt slim en enorm breed. Het is een wonder dat die mensen door de deur passen. Mijn Spaanse accent is trouwens beter dan dat van de anderen, wat me verbaasde, want er zitten hier in Amerika toch wel heel veel Hispanics, dan moeten ze dat accent toch inmiddels wel een beetje kunnen :P mijn lerares is heel aardig, ze komt uit Madrid en is echt typisch Spaans: emotioneel over alles, drukke handgebaren, ze ratelt meer dan dat ze praat, en ze is heel gemakkelijk met alles. We hebben tot nu toe nog geen quizzes gehad, vooral veel lol met proberen Spaans te praten.
Voor Introduction to American Society gaan we op 11 oktober op een field trip, heel leuk! We gaan naar een typische high school, om een beetje te neuzen bij Amerikaanse middelbare scholieren. We moeten ziek vroeg op staan, want we moeten om 10 over half 7 al de bus daar naartoe nemen. En de lunch kost daar maar 5 dollar, ik kreeg al nachtmerries van hamburgers, friet en van het vet druipende chicken wings. Het eten bij mij is heel goed, wel weinig variatie. Ik probeer wel zoveel mogelijk af te wisselen, dwz de ene dag pizza, de andere dag alleen salade, weer een andere keer pasta of rijst, enz. de pizza hier is heel goed, geen vieze dikke zompige bodem maar echt chille steenovendingen.
Bij English For Academic Purposes moeten we vooral een portfolio bijhouden van waar we graag aan willen werken om onze vaardigheden te verbeteren. Ik ga vooral werken aan schrijven, handige manieren om snel aantekeningen te maken en aan discussies in de klas, omdat ik dat hier af en toe best moeilijk vind. Ik probeer wel iedere les een goede opmerking te maken, al is het maar eentje. Is mijn hele dag ook weer goed :) laatst had mijn professor een quote uit The Tempest die ik had uitgekozen ook uitgekozen om te bespreken in de klas, ik denk omdat ik gewoon een hele goede en interessante had uitgekozen, muwahahaha!
Roeien is geweldig, ik was al een beetje afgevallen omdat ik hier eigenlijk geen tijd heb om te snoepen en nu val ik nog meer af door het roeien. Je voelt echt je hele lichaam als je geroeid hebt, je armen, je kont, je benen, zelfs je rugspieren. Soms voel je spieren waarvan je dacht dat je die niet had, dus wel! De mensen in het team zijn heel aardig en mijn coaches zijn heel aardig, ik denk dat Daniel, de hoofdcoach, iets van 26 of 27 is (brede kerel, lang, best wel typisch amerikaans eigenlijk) en Kate, de assistent-coach, 28 ofzo. Je krijgt continu complimenten over hoe goed je alles doet, ze prijzen je over alles de hemel in. Wat wel fijn is, als je denk dat je het bagger hebt gedaan die dag en misschien op de verkeerde manier je roeispaan in het water hebt liggen. De College Democrats kan ik nog niet zoveel over zeggen, daarvoor ben ik nog maar naar 1 meeting geweest, we gaan iedere week een politieke discussie houden, en waarschijnlijk campagne voeren voor de lokale politici hier en voorlichting geven over stemmen tijdens de voorverkiezingen voor de Democraten in 2012. Hopelijk mogen we ook iets mini-achtigs doen voor Obama, want daar hoopte ik eigenlijk op.
Afgelopen vrijdag hadden we een soort herfstgala, wat op zich wel oke was, maar niet denderend. Het begon al om 9 uur en ze stopten om 1 uur, terwijl ik gewend ben aan de Rijnlandse gala's die van 10 tot 3 doorgingen! De feestjes hier zijn gezellig, maar ze passen wel op dat ze niet gepakt worden met alcohol, want als je gepakt wordt krijg je een boete van 200 dollar, en als iemand van 21 of ouder je aan alcohol helpt riskeert diegene een boete van 800 dollar. En je moet naar een psycholoog gaan om je alchoholproblemen te bespreken en naar de rechter. Niet erg plezant dus. Heb helaas nog geen beerpong gespeeld, moet toch wel even binnenkort gaan gebeuren.
Ik hoop jullie voldoende geupdate te hebben, mail me alsjeblieft als je verveelt, ik wil wel bijblijven met het Nederlandse studentenleven natuurlijk!
Veel liefs,
Hannah
Deze begroeting is nou niet typisch voor Wisconsin, meer voor het zuiden, maar wat maakt het ook uit. De derde week van de lessen is nu bezig en ik heb echt druk! Ik moet rennen van roeien naar les, naar huiswerk, naar College Democrats, en tussendoor ook nog eens proberen wat eten binnen te krijgen. Maar ik vind het niet erg om het druk te hebben, want dan verval ik niet in heimwee. Ik mis thuis wel een beetje, maar niet heel erg. Het zijn vooral de simpele dingen, zoals overal heen kunnen fietsen, hagelslag, beschuit, LEKKERE kaas en het Nederlands. Ik mis het gewoon zelfs om Nederlands te kunnen praten! Ik spreek mijn ouders wel bijna iedere dag, maar toch, mijn Nederlands gaat achteruit en ik vind het sowieso fijn om het te spreken. Het fijne is dat ik hier ongestoord, als ik heeeeel erg boos ben, lekker even in het Nederlands kan schelden, wat ik nog niet heb gedaan eigenlijk. Even een update over het wel en wee in mijn lessen:
Freshman Studies: heel leuk, veel discussie, ik word wel gek af en toe van het lees- en schrijfwerk, terwijl het wel heel interessant is. Ik heb onlangs mijn tweede paper moeten inleveren, wat een groter succes was dan mijn eerste paper, waarvoor ik een D had. Ik was te enthousiast met quotes gebruiken en ik wist niet dat een 'paper' hetzelfde is als wat wij in Nederland een 'essay' zouden noemen. Maar dat is nu ook weer uit de lucht, dus ik heb een stuk relaxter aan mijn paper kunnen werken. Ik moet nog wel heel erg leren plannen, helaas, ik had hem nog maar net op tijd in kunnen leveren. Gelukkig mogen we hem weer aanpassen en nog eens inleveren dit keer, want ik had nou niet het gevoel dat ik alles had gezegd wat ik wilde zeggen! We hebben The Return of Martin Guerre gelezen van Natalie Zemon Davis, best wel interessant boek maar niet helemaal mijn favoriete schrijfstijl, en we hebben Shakespeare's The Tempest gelezen, wat veel leuker en interessanter was! Best wel een grappig stuk en ook wel leuk om te zien hoe ze in die tijd dachten over mensen die niet konden lezen en schrijven of mensen die niet dezelfde taal als zij spreken. Er is onlangs een verfilming uitgekomen van het stuk met Helen Mirren in de hoofdrol, dus ik ga binnenkort maar even kijken! Next one coming up is The Republic (Nederlandse titel is "de Staat" of "Politeia" in het oud-Grieks) van Plato, ik ben benieuwd..
Voor Spaans ging het allemaal wel van een leien dakje voor mijn eerste exam, ik had 99% gescoord, ik weet niet of het dan een A of een A+ is, maar dat zie ik dan wel weer. En als je je afvraagt waar die ene procent is gebleven, ik had een klein foutje met een werkwoordsvorm gemaakt! Maar dat vind ik niet zo erg, het is tenslotte 99%! We leren nu alle getallen en de twee verschillende vormen van 'zijn': 'ser' en 'estar'. Het gebruik is nog een beetje ingewikkeld maar dat komt wel denk ik. Ik zit in de klas met vooral jongens, ik ben gewend aan klassen waarin meisjes in de meerderheid zijn dus dit was wel even wennen. De meeste jongens zijn American Football spelers, dus niet echt slim en enorm breed. Het is een wonder dat die mensen door de deur passen. Mijn Spaanse accent is trouwens beter dan dat van de anderen, wat me verbaasde, want er zitten hier in Amerika toch wel heel veel Hispanics, dan moeten ze dat accent toch inmiddels wel een beetje kunnen :P mijn lerares is heel aardig, ze komt uit Madrid en is echt typisch Spaans: emotioneel over alles, drukke handgebaren, ze ratelt meer dan dat ze praat, en ze is heel gemakkelijk met alles. We hebben tot nu toe nog geen quizzes gehad, vooral veel lol met proberen Spaans te praten.
Voor Introduction to American Society gaan we op 11 oktober op een field trip, heel leuk! We gaan naar een typische high school, om een beetje te neuzen bij Amerikaanse middelbare scholieren. We moeten ziek vroeg op staan, want we moeten om 10 over half 7 al de bus daar naartoe nemen. En de lunch kost daar maar 5 dollar, ik kreeg al nachtmerries van hamburgers, friet en van het vet druipende chicken wings. Het eten bij mij is heel goed, wel weinig variatie. Ik probeer wel zoveel mogelijk af te wisselen, dwz de ene dag pizza, de andere dag alleen salade, weer een andere keer pasta of rijst, enz. de pizza hier is heel goed, geen vieze dikke zompige bodem maar echt chille steenovendingen.
Bij English For Academic Purposes moeten we vooral een portfolio bijhouden van waar we graag aan willen werken om onze vaardigheden te verbeteren. Ik ga vooral werken aan schrijven, handige manieren om snel aantekeningen te maken en aan discussies in de klas, omdat ik dat hier af en toe best moeilijk vind. Ik probeer wel iedere les een goede opmerking te maken, al is het maar eentje. Is mijn hele dag ook weer goed :) laatst had mijn professor een quote uit The Tempest die ik had uitgekozen ook uitgekozen om te bespreken in de klas, ik denk omdat ik gewoon een hele goede en interessante had uitgekozen, muwahahaha!
Roeien is geweldig, ik was al een beetje afgevallen omdat ik hier eigenlijk geen tijd heb om te snoepen en nu val ik nog meer af door het roeien. Je voelt echt je hele lichaam als je geroeid hebt, je armen, je kont, je benen, zelfs je rugspieren. Soms voel je spieren waarvan je dacht dat je die niet had, dus wel! De mensen in het team zijn heel aardig en mijn coaches zijn heel aardig, ik denk dat Daniel, de hoofdcoach, iets van 26 of 27 is (brede kerel, lang, best wel typisch amerikaans eigenlijk) en Kate, de assistent-coach, 28 ofzo. Je krijgt continu complimenten over hoe goed je alles doet, ze prijzen je over alles de hemel in. Wat wel fijn is, als je denk dat je het bagger hebt gedaan die dag en misschien op de verkeerde manier je roeispaan in het water hebt liggen. De College Democrats kan ik nog niet zoveel over zeggen, daarvoor ben ik nog maar naar 1 meeting geweest, we gaan iedere week een politieke discussie houden, en waarschijnlijk campagne voeren voor de lokale politici hier en voorlichting geven over stemmen tijdens de voorverkiezingen voor de Democraten in 2012. Hopelijk mogen we ook iets mini-achtigs doen voor Obama, want daar hoopte ik eigenlijk op.
Afgelopen vrijdag hadden we een soort herfstgala, wat op zich wel oke was, maar niet denderend. Het begon al om 9 uur en ze stopten om 1 uur, terwijl ik gewend ben aan de Rijnlandse gala's die van 10 tot 3 doorgingen! De feestjes hier zijn gezellig, maar ze passen wel op dat ze niet gepakt worden met alcohol, want als je gepakt wordt krijg je een boete van 200 dollar, en als iemand van 21 of ouder je aan alcohol helpt riskeert diegene een boete van 800 dollar. En je moet naar een psycholoog gaan om je alchoholproblemen te bespreken en naar de rechter. Niet erg plezant dus. Heb helaas nog geen beerpong gespeeld, moet toch wel even binnenkort gaan gebeuren.
Ik hoop jullie voldoende geupdate te hebben, mail me alsjeblieft als je verveelt, ik wil wel bijblijven met het Nederlandse studentenleven natuurlijk!
Veel liefs,
Hannah
Abonneren op:
Posts (Atom)