Reality check

Hi lieverds,

Ik las kortgeleden een blog van iemand die ook via Fulbright in Amerika studeert. Ze had het over bepaalde gewoonten die wij als Nederlanders hebben en over Oegstgeestenaren (ze is zelf ook Oegstgeestenaar). Net als zij ben ik mezelf ook heel erg tegengekomen hier in Amerika en ben sommige gewoonten van Nederlanders nou niet echt bepaald normaal meer gaan vinden of zelfs nog minder goed. Wij openen bijvoorbeeld nooit even de deur voor iemand, op straat zijn we ook niet beleefd tegen elkaar en als er iemand in elkaar geslagen zou worden zou hoogstwaarschijnlijk niemand wat doen. Hier doen ze het tegenovergestelde, ze vragen altijd hoe het met je gaat (je hoeft natuurlijk niet altijd je hele leven tegen ze te vertellen) en het is 90% van de tijd oprecht. Ik zeg niet dat ik zelf nooit mee ben gegaan in bepaalde Nederlandse gewoonten (gelukkig heb ik het laatste nog nooit meegemaakt), maar het zet me wel heel erg aan het denken. Ik heb zo ontzettend veel geluk met het leven dat ik leid en de kansen die ik heb, niet veel anderen hebben dat. Ik ben niet rijk, ik heb geen villa in Frankrijk, mijn ouders kunnen me behoorlijk wat geven maar niet alles, maar ik heb het wel heel goed. Mijn ouders kunnen mij bepaalde kansen geven die ze in Amerika lang niet allemaal hebben. Hoewel ik vind dat ze in Amerika heel wat dingen anders kunnen doen qua kosten van onderwijs, waar ik het met een meisje uit mijn roeiteam gisteren ook over had. Mijn vriend is een goed voorbeeld van de gemiddelde Amerikaanse student hier: hij is van de middenklasse, maar dit was het enige college dat hij zich kon veroorloven, en hij heeft het geluk dat hij in-state is en dat hij goed is in American Football. Mijn roommate had ook moeite met het vinden van een geschikt college dat ook niet te veel mocht kosten. Waarom moet het zo zijn dat mensen soms geeneens de keuze hebben om naar de universiteit te gaan, een goede, omdat ze het simpelweg niet kunnen betalen? Kan een universiteit niet ook gewoon goed zijn zonder te rekenen op enorme donaties van families die generaties lang naar Harvard/Yale/Princeton zijn geweest en het buiten de deur houden van knappe koppen met minder geld? Hier in Amerika lopen zo ongelooflijk veel mensen rond die duidelijk de hersens hebben, maar gewoonweg niet het geld om een opleiding te volgen. In Nederland kan je het vergelijken met het loterijsysteem voor de studie geneeskunde. Alleen al op mijn middelbare school had je zo veel mensen die heel graag geneeskunde wilden studeren, maar geen 8.0 gemiddeld stonden en dus maar moesten hopen dat ze binnen konden komen bij de universiteit van hun keuze en studeren wat ze het liefste willen en uiteindelijk kunnen doen wat ze het liefste willen: mensen helpen en ze hopelijk weer beter maken. De Tweede Kamer heeft erover gepraat en praat er nu nog steeds over, zoals het altijd gaat in Nederland. Ik zeg niet dat de regering alles moet doen zonder na te denken, maar ik hoop dat ze dat stuk van het onderwijssysteem gauw kunnen veranderen. Want het moet niet zo zijn. Natuurlijk is het geweldig als er in Nederland bepaalde honours-opleidingen bestaan en dingen zoals University College, maar die berusten op niet heel veel extra geld (denk ik) en echt op wat mensen kunnen. Maar aan iemands gemiddelde kan je niet alles aflezen: iemand kan kei en keihard gewerkt hebben voor een 5,5 voor dat ene natuurkunde PTA met 3 keer per week 2 uur bijles, een ander kan 3 keer een boek doorgebladerd hebben en dan een 8 halen voor datzelfde PTA. Nederland, kijk niet alleen maar naar cijfers, maar ook naar motivatie van mensen, en Amerika, doe alsjeblieft wat aan je onderwijssysteem!

Mijn broer is 4 jaar geleden ook naar Amerika geweest en nu begrijp ik pas wat hij zegt als ik een keer ergens over klaagde, misschien wel zelfs iets heel kleins en stoms, en hij zei dat ik dankbaar moest zijn voor wat ik heb. Dat ben ik, en heel erg. Op een dag hoop ik dat ze in Nederland en in de bubbel die Oegstgeest heet allemaal, en niet maar een paar mensen, leren wat dankbaarheid is en hoe het is om keihard te moeten werken omdat je anders gewoonweg niet een hogere opleiding kunt volgen.
Dit wilde ik even met jullie delen. Jullie mogen me links noemen, opportunistisch, socialist, wat dan ook, maar dit is wel de waarheid, de wereld van vandaag. En die moeten mensen op gegeven moment onder ogen zien. Ik zeg niet dat mensen die wat meer te besteden hebben nooit mogen genieten van wat ze hebben, maar ze moeten het wel doen met de gedachte dat ze dankbaar zijn, want dat is nou niet altijd aan hun gedrag te zien.